de doubs

Nadat ik mijn tuffie weer heb wakker geschud,laat ik de Jura weer langzamm achter me.

En ik moet eerlijk zeggen,smorgens,ben ik zo fit,als een hoentje,en het weer werkt ook mee,de zon is al volop van de partij.

Om een uur of elf, even een bakkie doen, ik schiet al lekker op,en het landschap is mooi, zag ik op de heenreis nog veel meidoorn in bloei,en groene velden,nu zie je overal, hooibalen liggen,en halfrijpe korenvelden.

Rond een uur of 5,vind ik het welletjes,en besluit,een camping te zoeken,maar daarover had ik vanmorgen al nie zo'n hoge dunk.

Als ik dan zie staan chambre d'hotes,kies ik eieren voor mijn geld, en nok af.

Ik kom terecht in een kapitale,oude boerderij,uit 1852,en zoals de (heer)boer zei,hij de vierde generatie was,die hier woonde,maar nu ging hij het kapitale pand verlaten,hij had het verkocht,en eind Juni vertrok hij naar Bretagne,waar zijn vrouw vandaan kwam,enhij nog wat familie had.

Zijn vrouw was niet thuis,maar als ik even wachtte,dan zou ze er zo zijn,want het was haar afdeling.

Dat even werd ondertussen een uur,er was nog een verdwaalde nederlander gekomen,en we hebben gezellig zitten kletsen.

De boer had in zijn vrije tijd in het verleden,Duits geleerd,en zo konden we converseren

De boerin was inmiddels thuis,en toverde inde kortste keren een diner voor ons (en hun )neus,en we aten gezellig samen, inclusief zelfgemaakt ijs,want dat kon toch niet mee,als ze eind Juni naar Bretagne vertrekken ,kortom het was verwennerij,van de eerst orde

Met het gevoel dat ik ook dit niet had willen missen ga ik nu slapen,welterusten. Mariet.